In mijn eigen jeugd ging ik zelf vaak naar wat men noemt "de gemeentelijke hovingen van Wevelgem", kortweg het park. De hoofdbibliotheek was er, het voetbad was er, het speelbos was er, het zwembad is er naast gelegen, het speelpleintje was er, en vaak waren er ook activiteiten van de vakantiewerking.
Mijn dochters wilden nog eens weg met de trein, dus nam ik ze mee met de trein naar het station van Wevelgem, stak de straat over en gingen het park in. Het speelplein is er nog (vernieuwd en mooi en de kindjes amuseerden zich, waar ik van genoot), de bibliotheek is er nog (weliswaar momenteel grondige verbouwingen), het speelbos is er ook nog... echter is het voetbadje weg, en is het theater bezaaid met glasscherven en andere vuiligheden die "nie voe kinders" zijn bestemd (voor de uitdrukking: dank aan Het Zesde Metaal, van wie ik ze even leen). Jammer, echt jammer, want het theater ligt bij het speelplein, en geen mens kan z'n kinderen er laten spelen of zitten. En toch ... wat hield ik (en houd ik nog wel een beetje van) dit park !
Mijn dochters wilden nog eens weg met de trein, dus nam ik ze mee met de trein naar het station van Wevelgem, stak de straat over en gingen het park in. Het speelplein is er nog (vernieuwd en mooi en de kindjes amuseerden zich, waar ik van genoot), de bibliotheek is er nog (weliswaar momenteel grondige verbouwingen), het speelbos is er ook nog... echter is het voetbadje weg, en is het theater bezaaid met glasscherven en andere vuiligheden die "nie voe kinders" zijn bestemd (voor de uitdrukking: dank aan Het Zesde Metaal, van wie ik ze even leen). Jammer, echt jammer, want het theater ligt bij het speelplein, en geen mens kan z'n kinderen er laten spelen of zitten. En toch ... wat hield ik (en houd ik nog wel een beetje van) dit park !